Όπως θα διαπιστώσετε και στη συνέχεια σε αυτήν την σελίδα θα ταξιδεύουμε στον κόσμο των χαρακτηριστικών σχεδίων που κάνουν την εμφάνισή τους στα γιαπωνέζικα χάρτινα ή τηλεοπτικά κόμικς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.!
Η φράση manga πρωτοεμφανίστηκε το 1815 από το σχεδιαστή Katsuhika Hokusai ο οποίος χρισημοποίησε 2 κινέζικους χαρακτήρες-ιδεογράμματα(kanji), το «man» που σημαίνει «χαλαρό» και το «ga» που σημαίνει «εικόνα», για να περιγράψει τις αφαιρετικά εικονογραφημένες του γραμμές. Το manga όμως προϋπήρχε στην ιαπωνική κουλτούρα, αιώνες πριν! Όπως πολλοί πρώιμοι πολιτισμοί, έτσι και οι Ιάπωνες συνδύαζαν εικόνες και κείμενα για να καταγράψουν μύθους και ιστορία. Μόνο η ανώτερη τάξη των Ιαπώνων,καθώς και οι ιερείς τους, είχαν πρόσβαση σε αυτού του είδους τα σχέδια όπου πάνω σε ξυλογραφίες, τοίχους ναών και πάπυρους απεικόνιζαν φιγούρες θεών, δαιμόνων και ζώων που δρούσαν σαν άνθρωποι (Choujuu Giga: «Οι πάπυροι των ζώων»).
Στο 16ο αιώνα τα manga που τα ονόμαζαν με τη φράση «chanbara»(ο ήχος των συγκρουόμενων σπαθιών), αφορούσαν ιστορίες Samurai. Κάποιες από αυτές ήταν αληθινές ιστορίες, κάποιες καθαρή φαντασία.
Οι περισσότεροι άνθρωποι συνδέουν τη φράση «manga» με τα Ιαπωνικά κόμικς. Αυτή είναι μία λανθασμένη διατύπωση διότι στην Ιαπωνία ο όρος manga σημαίνει οποιοδήποτε σκιτσογραφημένο cartoon.
Είναι πιθανό κάποιοι να πουν ότι η Ιαπωνία έκλεψε την ιδέα των κόμικς, κάτι το οποίο δεν αληθεύει. Σαφώς, υπήρχαν κάποιες επιρροές από την Δύση (πχ: Ο Osamu Tezuka ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο πατέρας των μοντέρνων manga, και ο οποίος επηρεάστηκε από τον Disney και τον Max Fleisher), όμως τα βασικά χαρακτηριστικά όπως ο σχεδιασμός με απλές γραμμές και το «στυλ» των σκίτσων, μας παραπέμπουν σε ένα καθαρά Ιαπωνικό περιβάλλον. Συγκεκριμένα, αυτό που θα μπορούσαμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι το Κινέζικο σχέδιο επηρέασε περισσότερο το Ιαπωνικό απ' ότι το Δυτικό.